12 Φεβρουαρίου 2013

Το Κρεμαστό Κουκλοθεατράκι

Το είδα και το λάτρεψα αμέσως! 



Αυτό ήταν η αφορμή να ζητήσω τη ραπτομηχανή του μπαμπά (ναι, ναι του μπαμπά) μετά από 10 χρόνια συνειδητής αδιαφορίας. Το εγχείρημα δύσκολο.





Μια ολόκληρη μέρα πάλευα με τα υφάσματα, τις κορδέλες, τις κλωστές και ακόμα ήμουν στο στρίφωμα! Αλλά ο σκοπός ιερός! Τα γενέθλια του Παναγιώταρου και αυτό δεν χωράει ηττοπάθειες και μεμψιμοιρίες. Παίρνω μιαν ανάσα και πέφτω πάλι με τα μούτρα. Θα σε δαμάσω πού θα μου πας, σκέφτομαι. Και όπως λέει και το ρητόν, ο επιμένων νικά...



Μπορεί το αποτέλεσμα να έχει "κάποιες" μικρές ατέλειες αλλά ήμουν σίγουρη ότι δεν θα τον πείραζε τον Παναγιώτη ιδιαίτερα, ούτε το παρεάκι του. 
Και τελικά δεν έπεσα έξω...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου