Η βάφτιση της Αμέρσας

Αμέρσα: παραφθορά των αρχαιοελληνικών Αμαρυσία και Αμαρσίας από τις Αμαδρυάδες νύμφες των δασών που γεννιούνται με τις βελανιδιές (δρυς) και άλλα δέντρα και αναπτύσσονται μαζί τους.

Κόρες του Ουρανού αρχαιότερες από τις κόρες του Δία, ταυτισμένες με τη ζωή των δέντρων. Μόλις κάνει την εμφάνιση του ένα δεντράκι, μια Αμαδρυάδα έλεγαν το αναλαμβάνει, το προστατεύει και μοιράζεται τη μοίρα του. Όταν το νερό του Ουρανού ποτίζει τα δέντρα, οι Αμαδρυάδες είναι χαρούμενες, αντίθετα όταν τα δέντρα χάνουν τα φύλλα τους οι Νύμφες πενθούν.

(πηγές :  Wikipedia  ,   Neraidokiklos  ,   Αφιέρωμα στη Σκυριανή Λαογραφία  )

Εύκολη λοιπόν η επιλογή του θέματος για τη μικρή μας Νύμφη...το πολυαγαπημένο μας δάσος! Βελανίδια, δέντρα, μανιτάρια, βρύα, ξύλα τα εργαλεία μας...Και ξεκινάμε!

- Πρόσκληση: Μανιταράκι ζωγραφισμένο από τη μαμά, και ραμμένη δαντέλα στο καπελάκι από τη γιαγιά. Κεντημένο και το περίγραμμα του πρώτου γράμματος της  μικρής μας. Το ποιηματάκι από τη μαμά...

- Μπομπονιέρες ενηλίκων : Χαρτόνια κομμένα σε σχήμα δαντέλας, τρυπημένα και περασμένα με κόκκινη κορδέλα, κάνουν ένα ωραιότατο φακελάκι για να φιλοξενήσουν τα κουφέτα μας. Για να δώσω χρώμα, ένα μικρό μανιταράκι από κόκκινη τσόχα και κορδόνι για τον κορμό του μανιταριού μας. Κόβεις ένα μικρό κύκλο τσόχας, κάνεις περιμετρικά ένα τρύπωμα και στο τέλος τραβάς το άκρο της κλωστής. Έτσι κάνεις σούρωμα και πριν σταθεροποιήσεις την κλωστή στερεώνεις και το κορδονάκι και έτοιμο!

      

-Προσκλήσεις παιδικές : Για τα αγοράκια μας έκανα από δεμένα ξύλα ένα καδράκι διακοσμητικό ή για φωτογραφία, κόλλησα στο πίσω μέρος λινάτσα και στο μπροστινό ένα μανιταράκι για να δώσει χρώμα και να μας υπενθυμίζει το θέμα. Τα παιδικά κουφέτα (μαντολάτα κατακόκκινα με άρωμα τριαντάφυλλο) μπήκαν σε καρυδάκια και κρεμάστηκαν στα καδράκια. Για τα κοριτσάκια έφτιαξα από χόρτο διακοσμητικό, μαλλί και ύφασμα νύμφες που κουβαλούσαν τα καρυδάκια με τα παιδικά κουφ'ετα. Οι νύμφες φτιάχτηκαν όπως έφτιαχναν οι Ινδιάνοι ιθαγενείς και οι μαύροι σκλάβοι των καλαμποκαλλιεργειών της Αμερικής, κούκλες στα παιδιά τους DIY Corn husk dolls. Αντί για φλούδες καλαμποκιού χρησιμοποίησα χόρτα και ύφασμα. 

Όλα τα παραπάνω (πρόσκληση και μπομπονιέρες) μπήκαν σε ραμμένα λινατσένια πουγκιά. 

- Μαρτυρίκια : Από τις εξορμήσεις μας στα δάση όλο το χειμώνα είχα μαψέψει αρκετά βελανίδια και πρινοβελάνιδα, χωρίς καρπό, μόνο το καπελάκι τους. Πήρα λοιπόν ύφασμα ελαστικό, το έκοψα κυκλάκια, το τρύπωσα και στο τέλος το σούρωσα τραβώντας την κλωστή. Γέμισα με αφρώδες υλικό και δημιουργήθηκε μια μπαλίτσα. Πέρασα και τις κλωστές από το καπελάκι και έτοιμο το βελανιδάκι μας. Το έδεσα και σε φυλλαράκια πεύκου, κορδέλα και ρικ ρακ και πέρασα παραμανίτσα. 

- Λαμπάδα - κεράκια : Στη λαμπάδα που κρατούσε ο αδερφός Πέτρος κρεμόταν η γνωστή μας νύμφη ενώ τα κεράκια της κολυμπήθρας είχαν βελανιδάκι και μανιταράκια. 

- Διακόσμηση : Για τα τραπέζια, ο παππούς Πέτρος έκοψε λεπτές φέτες κορμών, τους οποίους "έντυσα" με βρύα και μανιταράκια. Έκανα μια τρύπα και κόλλησα ένα κλαδάκι πεύκου πάνω στο οποίο έκανε κούνια ξένοιαστη η γνωστή μας νύμφη. Κατάφερα να "διασώσω" μόνο ένα μετά το τέλος της βάφτισης. Έγιναν ανάρπαστα! 

Μαζί με τα μαρτυρίκια μοιράζαμε ως αναμνηστικό και χειροποίητο σαπουνάκι που έφτιαξα από ελαιόλαδο ("χορηγία" Εύας), φυλλαράκια δεντρολίβανου, αιθέριο έλαιο κυπαρίσσι και πασπαλισμένα με σκόνη κακάο. Έπρεπε να λέω σε όλους ότι είναι σαπουνάκι γιατί βγήκαν ολόιδια με μικρά τιραμισού...

Για τις ευχές των καλεσμένων μας είχα πάρει χαρτάκια σε σχήμα φύλλου που τα κολλούσαμε σε ένα πανέμορφο δέντρο από χαρτόνι...

Μερικές από τις ροδέλες τις κράτησα για να στολίσω τα γλυκάκια που κεράσαμε στην εκκλησία του Αγ. Αντωνίου. Εγώ έβαλα τον σχεδιασμό και ο Costis patisserie τα μαφινάκια με γεύση βανίλιας και με παπαρουνόσπορο...Ανάρπαστα και αυτά!

Το κόκκινο φόρεμα το ξανα-έπλεξε η γιαγιά Κρυσταλλία από ένα δικό μου, που είχε πλέξει όταν ήμουν στην ηλικία της μικρής μας νύμφης, ενώ αυτόπου φόρεσε μετά την κολυμπήθρα το έφτιαξα με τη βοήθεια της Chiara από φελτ και μια παλιά βαμβακερή δαντέλα της γιαγιάς Κρυσταλλίας. Το φοράμε και μετά τη βάφτιση ωραιότατα...

Αυτό ήταν! Όλα έτοιμα... Το τοπίο μαγικό, ήσυχο μέχρι τη στιγμή της κολυμπήθρας, πλημμυρισμένο από δέντρα και νερα, στο υπέροχο φαράγγι του Πατσού με την υπέροχη ταβέρνα του Δρυμού. 

 Να μας ζήσεις Αμερσάκι, σαν τα ψηλά όμορφα βουνά του φαραγγιού...και να προσέχεις τα δέντρα!